¿estas buscando algo?

domingo, 23 de mayo de 2010

MI PRIMERA TARTA FONDANT

Tarta fondant Cumple 70

Por fin me atreví a meterme en semejante fregao que es el mundo del fondant, y oye...creo que he salido bastante airosa!! eso si, con tendinitis en el hombro de amasar el p.... fondant de nubes e intentar darle color y estucar la casa entera, despegarlo de todos los rinconsitos de mi cuerpo y parte de los de la gata, con una neumonitis de tanto inhalar azucar glass y maizena, con una rodilla destrozada de un dia entero de pie en la cocina, y de 20 millones de lavado de manos y menaje que me han pelado las susodichas hasta verse el hueso.
CONCLUSION DE LA EXPERIENCIA:El fondant es un pringue de cojones, cuesta un huevo de amasar, tiñe las uñas, los dedos, el marmol, a la gata que pasaba por ahi, la nariz que te has rascado y las bragas que te has sacado que tenias incrustadas en el culo, se pega como un moco y se rompe por todos los lados...pero es taaaaaaaaaaaaaan mono que creo que repetiré.

Y esque mi suegro cumplia 70 añazos,que es como para celebrarlo, asi que no encontré mejor ocasión, total, si salia mal y nadie se la comia tampoco pasa nada, porque las comilonas de 20 personas que se hacen de bacanal romana dejan poca hambre para los postres.
Como ya tenia vistas muchas cositas no fue dificil decidirse, como no, dar las gracias a Megasilvita que con su blog nos ha hecho de profesora a todas las que nos atrevimos.

Las tiras de fondant de chocolate, mmmm, y el amarillito que gracias a dios no cuesta nada de conseguir, porque anda q teñir de rojo no es complicado...

Y por ultimo las tripas del pastel, tres deliciosas capas de bizcocho de vainilla ( 9 huevos que me dejé y un par que le puse de los mios para terminarla) emborrachaditas de almibar de vainilla y separadas por lemon curd, ya comprado de Carrefour, que solo me faltaba hacerlo a mi...
¿a que es mona hasta por dentro?

En fin, en otra ocasion pondré recetas, paso a paso y puñetas mil, pero por esta vez, estrenandome en el liazo este, ya tenemos mas que suficiente. Sobra decir que ha sido un exitazo, asi que en unos años espero ser una artistaza que pa que, obesa morbida a este paso, pero artistaza.

9 comentarios:

Ari dijo...

Preciosa BEGO!!!
jaja como me he reido...., yo tambien creo que es un jaleo todo el proceso.. que a la vista vale la pena 100%, pero de sabor a mi no me compensa tanto trabajo....
Esta te ha salido preciosa!!así que espero no sea la última
Un abrazo

orquidea59 dijo...

BEGO... DE ALCOY TENIAS QUE SER. VAYA ARTISTA, VAYA PACIENCIA, VAYA DE TODO. ENHORABUENA. YO YA NO SE SI ME DIVIERTEN MÁS TUS RECETAS QUE TUS COMENTARIOS, HACIA TIEMPO QUE NO SUBIAS NADA Y ANDABA YO CABIZBAJA, ME FALTABAN UNAS SONRISAS CON BEGO. UN ABRAZOTE PAISANA DE ORQUIDEA59

patri dijo...

Tia, como collons has fet aixo ? Si ja t'heu deia jo, que lo teu es la reposteria. M'has deixa't sorpresa. Ole, ole i ole.

Bego dijo...

Ari, gracias, yo tambien espero que sea la primera de una larga experiencia, quien sabe, igual perfecciono tanto que termino viviendo de esto, molaria, ehhh??!!

Orquidea, me alegra mucho saber que hago feliz a la gente, pero no te me impacientes que no tengo tiempo para publicar tan a menudo!! si me echas de menos ves leyendo de las antiguas que tengo muchas!!

Patri!!! q alegria vore a una amigota per asi!! a que mola?? estic desitjant q alguna celebre algo pa fer-ne altra!!!que aso es una pasada....pero be, encara en queden tres anys de metge abans de dedicar-me a fer pastelotes!!jejejeje.
Quan es el proxim cumple???

orquidea59 dijo...

REINA... Y QUÉ CREES QUE HAGO? ME SE EL BLOG CASI DE MEMORIA, JAJAJAJAA, TRANKI, QUE ESPERO. AH, Y YA TE HE VISTO EN UN VIDEO VESTIDA DE AZUL Y VERDE INCLUIDO ABANICO. SATISFECHA LA CURIOSIDAD, JEJEJE. UN ABRAZOTE PAISANA DE ORQUIDEA59

Bea la cocinillas dijo...

¿Seguro que es tu primera tarta con fondant? Si es que te ha quedado de cine...yo también probé a hacerlo un día, pero sólo llegué a preparar el fondant que, por cierto, está perdido en lo más profundo de la nevera, un día de estos se aburre y sale a dar una vuelta. ¿Lemond curd en el supermercado? esa información me ha encantado (toma rima!) Iré a ver si lo encuentro, porque me encanta!!!

Silvia dijo...

¿La primera? ¿Seguro? Yo creo que nos mientes. Está perfecta y seguro que deliciosa.
Muchas felicidades a tu suegro, seguro que le encantó.

Besos.

Bego dijo...

Bea, el lemon curd esta en la seccion de importacion del carrefour, en la parte inglesa, y no es un desproposito de precio.

Silvia, en serio q es la primera! es verdad q he jugado mucos años con plastilinas, pero....no me las comia siempre, jjajajajaja.
Besooos

Dulce dijo...

Es la segunda vez que paso por tu blog y me he reido lo mismo o más que la primera vez que lei esta entrada, la tarta te quedo preciosa, y la primera, eres una artista! besos

ir arriba